Kobieta z pociągu
Podróżując pociągiem spotyka tych samych ludzi i mija te same domy. Zaczyna też obsesyjnie podglądać pewną parę. Nadaje im imiona i zaczyna snuć ich wymyśloną historię. Yasemin dodaje truciznę do leków sułtana. Streszczenie 58 i 59 odcinka. Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż kontojeżeli jeszcze go nie posiadasz.
Załamana rozwodem Rachel spędza dnie na fantazjach o pięknej parze mieszkającej w domu, który codziennie mija jadąc pociągiem. Pewnego ranka zobaczy tam coś, co wkrótce wywróci jej życie do góry nogami. Rachel będzie zmuszona zmierzyć się z makabryczną tajemnicą, której rozwiązanie może okazać się ponad jej siły.
Trzymający w napięciu hitchcockowski thriller idealny dla fanów Zaginionej dziewczyny, W cieniu i Zanim zasnę. Rachel codziennie jeździ tym samym Dziewczyna z pociągu — zagadkowy thriller, teraz także na Netflix Data: Autor: Agata Dudek udostępnij Tweet. Książka Dziewczyna z pociągu Paula Hawkins Film Dziewczyna z pociągu.
Kobieta Świat Książki. Autor Paula Hawkins. Jakub Popielecki. Filmweb A. Gortych SpĂłĹka komandytowa. Jeśli " Sicario " było filmem o twarzy Emily Bluntpodobnie jest z " Dziewczyną z pociągu ". Pociągu Villeneuve filmował z bliska kolejne reakcje malujące się na obliczu gwiazdy; jej bohaterka wciąż patrzyła, coraz szerzej otwierając oczy w akcie jednoczesnego zdziwienia i przerażenia tym, jak bardzo myliła się co do świata, w którym przyszło jej funkcjonować.
I Emily Blunt też gra tu przede wszystkim twarzą: tym razem zaczerwienioną, spuchniętą, pijaną, z wiecznie mętnym spojrzeniem i grymasem desperackiego skupienia. Gdyby tylko mogła być tak szczęśliwa jak oni. I nagle widzi coś wstrząsającego. Widzi tylko przez chwilę, bo pociąg rusza, ale to wystarcza.
Wszystko się zmienia. Rachel ma teraz okazję stać się częścią życia ludzi, których widywała jedynie z daleka.
Dziewczyna z pociągu () - recenzja filmu - Filmweb
Teraz się przekonają, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z pociągu. Pasjonująca, pełna napięcia i nieprzewidywalna. Po prostu nie mogłam jej odłożyć. Nie do przegapienia! Na swój sposób jest bardzo dobra. Może dzięki niej ludzie zaczną więcej czytać. Jest dobrze przemyślana.
Pociągu porównując do niej książki Kinga czy choćby Mroza, widać, że nie jest to wybitne arcydzieło. Genialna książka! Trzyma w napięciu do ostatniej strony. Czyta się lekko i szybko,nie można się oderwać. A zakończenie zaskakujące! Po wielu przeczytanych opiniach, jaka to super książka i w ogóle, wreszcie sama się za nią zabrałam.
Przeczytałam ze 20 kartek i prawie usnęłam. Dalej nie czytam, napisana w takim stylu, którego akurat nie lubię. Nudna jak flaki z olejem - puszczam dalej w obieg - może komuś się spodoba. Tak się zastanawiam co w niej takiego, że stała się fenomenem na skalę światową Jedna z tych książek, kobieta od początku mnie nie wciągają.
Po Przeczytaniu połowy nie mogłam doczekać się aż wrócę z pracy do domu i dokończę czytać. Po skończeniu miałam niedosyt, chciałam przeczytać ją jeszcze raz, od nowa przeżyć to samo. Zakończenie było dla mnie sporą zagadką. Trzyma w napięciu, chwilami smuci szczególnie czytając Megan w ostatnich stronach.
Książka warta polecenia! Czytając już pierwsze strony zapomina się o tym co dzieje się w świecie rzeczywistym! Pełna wrażeń i napięcia! Jak zacznie się czytać, nie można już przestać! Trzeba jak najszybciej przeczytać a później obejrzeć film. Okazuje się, że jej książka jest jak pociąg. Tyle, że nie taki, który pędzi jak torpeda, na złamanie karku.
To pociąg rodem z PKP, który toczy się od stacji do stacji, leniwie i ociężale, a miarowy stukot kół działa na jego pasażera niczym usypiacz. To taki pociąg, o którym szybko będziemy chcieli zapomnieć, bo przecież obiecywano, że zawiezie nas na wspaniałe wakacje, a ON jechał i jechał… a kiedy dowiózł nas wreszcie na stację końcową, stwierdziliśmy, że zostaliśmy przywiezieni kolejny raz w to samo miejsce.
Przychodzi mi do głowy jeszcze jedno porównanie: wybieramy się do kina na ekscytujący i bardzo wyczekiwany film. Zasiadamy na swoim miejscu i niecierpliwie oczekujemy na rozpoczęcie projekcji. Pojawia się obraz, 3 … 2… 1 - start i… rozpoczynają się obrady sejmu. Jakoś nie zrobiła na mnie kobieta książka wrażenia ciągła jazda pociągiem i nadużywanie alkoholu, tym zajmuje się główna bohaterka.
Do filmu nie zrobiłam nawet podejścia a lubię obejrzeć film po lekturze książki, tutaj jakoś nie bardzo. Wielkie rozczarowanie. Dawno żadna książka tak mnie nie znudziła, w połowie przerwałam czytanie. Tajemnicza, kontrowersyjna, interesująca. O tej książce usłyszałam od koleżanki, której zupełnie się nie podobało.
Hm, muszę to przeczytać, pomyślałam. Czym prędzej pobiegłam do księgarni i zakupiłam jeden z egzemplarzy. Nie czytałam wielu kryminałów, tym bardziej thrillerów. Taka książka była dla mnie nowością. Czytałam wiele recenzji, dużo osób mówiło, że nudna, przewidywalna. A ja jestem innego zdania. Do thrillerów raczej się nie zalicza, chociaż można było odczuć dreszczyk grozy.
Myślałam, że będzie to typowy kryminał, w którym przeczytawszy połowę, będzie można stwierdzić, kto jest naszym X. Niestety do ostatnich stron nie umiałam połączyć w jedną całość wskazówek przekazywanych dyskretnie przez autorkę. Historia Rachel z początku wydawała mi się mieć problemy psychologiczne, a jednak nie.
Alkoholiczna, rozwódka, przegrana. Udało jej się rozwiązać zagadkę. Zakończenie fenomenalne, zupełnie nieprzewidywalne, po prostu genialne! Paula Hawkins stworzyła naprawdę dobrą powieść. Te postaci, tak dopracowane, barwne Miód na moje serce. Ceniona przeze mnie autorka Tess Gerritsen również była oczarowana twórczością Pauli Hawkins.
Wszystkie pozytywne recenzje zebrane ze pociągu, doskonała promocja i zakupienie praw filmowych do tej powieści przez DreamWorks sprawiły, że nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Bestseller w tak wielu krajach? Coś musi w tym być, prawda? Rachel to młoda kobieta, która codziennie rano dojeżdża do pracy pociągiem.
Dziewczyna z pociągu Streszczenie
Pociąg zawsze zatrzymuje się na parę minut przed tym samym semaforem, a nawykiem Rachel jest obserwacja domków widocznych z pociągu. Dzień w dzień ta sama trasa, te same widoki i Ci sami ludzie. Na granicach jej wyobraźni tworzą się historie odnośnie tych, których widzi przez okno. Wszystko zmienia się w chwili, gdy któregoś ranka staje się przypadkowo świadkiem pewnego zdarzenia, które całkowicie zaburza jej idealną wizję życia mieszkańców domu numer piętnaście.
Teraz Rachel będzie miała okazję poznać prawdę o rodzinie, którą od dawna obserwowała.
Dziewczyna z pociągu jak się kończy
Pierwsze strony tej powieści dają nam znakomity wstęp do gęstej atmosfery i wciągającej historii, która potrafi trzymać czytelnika w napięciu aż do samego końca. Paula Hawkins zadbała o stworzenie odpowiedniego klimatu, który sprawia, że książka całkowicie nas omamia i nie zwracamy uwagi na upływ czasu.
Rozwój wydarzeń jest sam z siebie chronologiczny, ale gdyby pojawiły się ewentualne problemy w zrozumieniu akcji, każdy rozdział opatrzony jest datą i godziną. Jest to właściwie dosyć istotne, bowiem Rachel nie jest jedyną osobą, z której perspektywy poznajemy ową historię.
Dziewczyna z pociągu gdzie obejrzeć
Co ciekawe, autorka stworzyła bardzo życiowych i realistycznych bohaterów. Młoda Rachel mogłaby właściwie zostać nazwana antybohaterką, bowiem jest kobietą, która nie wzbudza z czytelniku zbyt wielu pozytywnych emocji.
To osoba zniszczona życiem, która nie potrafi sobie poradzić z przeszłością. Zagubiona, porzucona i zaniedbana, a mimo wszystko została główną bohaterką tej książki — to z pewnością dodało jej realizmu i sprawiło, że poza thrillerem psychologicznym otrzymujemy tutaj również pewną dawkę dramatu. Każda z pozostałych postaci jest doskonale wykreowana i gołym okiem możemy zobaczyć cechy charakterystyczne każdej z nich.
Czy z łatwością można wejść w skórę któregoś z bohaterów? Oczywiście, że tak — wszystko zależy od tego, jaką osobą jest czytelnik i jaką ma za sobą przeszłość. Najlepiej poznajemy oczywiście Rachel, ale niestety, mojej sympatii nie zyskała — nie uważam tego za wadę tej książki, bowiem jej postać idealnie pasowała mi do całości, ale jest to raczej pociągu człowieka, za którym nie przepadam.
Styl pani Hawkins jest przystępny i bardzo przyjemny w odbiorze. Mimo że tematyka poruszana w tej powieści nie należy do najłatwiejszych, bowiem pojawiają się tutaj elementy takie jak przemoc, alkohol, zdrada, rozpacz, porażki życiowe i morderstwo, ale przyznaję, że naprawdę doskonale czytało mi się tę książkę, już od pierwszej strony.
Nie jest kobieta ten typ literatury, w którym możemy się spodziewać pędzącej niczym wiatr akcji, jednak każda sytuacja rozgrywająca się na stronach tej powieści odgrywa istotną rolę w całości. Nic nie dzieje się bez przyczyny, a znużenie tak czy siak nam nie grozi, bowiem autorka doskonale potrafi rozbudzać naszą ciekawość.
Dzieje się tutaj sporo, ale podczas czytania pojawia się całe mnóstwo pytań i tajemnic, a rozwiązanie przychodzi dopiero na sam koniec i jest naprawdę zaskakujące! Przyznam, że czytałam lepsze powieści tego typu, które trafiły do grona moich ulubionych książek, ale dzieło pani Hawkins również przypadło mi do gustu, chociaż w nieco mniejszym stopniu.
Książka jest dobrze skonstruowana, fabuła przemyślana i wciągająca, a bohaterowie jak żywi. To pozycja warta przeczytania, z pewnością nie należy do banalnych opowieści, na które czytelnik pozostaje obojętny. Ma swój niepowtarzalny klimat i naprawdę dobrze spędziłam z nią czas. W mojej opinii "Dzieczyna z pociągu", to naprawdę ciekawa książka.
Może nie rozgrywa się w niej zbyt wiele akcji, bo praktycznie jej większa część dzieje się w jadącym pociągu i w głowie głównej bohaterki, ale mimo to autorce udało się zaciekawić czytelnika fabułą i wciągnąć go w mroczne zakamarki umysłów głównych bohaterów. Zakończenie również jak najbardziej ma plus. Książkę przeczytałam jednym tchem, więc polecam po nią sięgnąć.